MASALLARDA SOYUT ANLAM DÜNYASININ TESPİTİ İÇİN BİR METAFOR: “KABUK”

ÖZ: Yeni bir anlamsal ifade aracı olarak kabuk; sembol, değer, dil ve söylem bakımından çok boyutlu tartışmayı da beraberinde getirir. Mimari, iletişim, psikoloji, sosyoloji, felsefe, mitoloji edebiyat gibi farklı alanlardaki bağlam anlayışı, kabuğun tanımsal ifadesini değiştirir ona yeni yaklaşımlar sunar. Geçişken edebi tür olan masal ise sözlü kültürü sosyo- kültürel edimi bugüne taşır. Olağanüstü donanımlara sahip kahramanları başlangıç, bitiş ara formellerin kullanıldığı belirsiz zaman mekân içinde ince halk mantığını bünyesinde barındıran masalın örtük anlamı, okura elinde fırçası ressam kesitsel zamanda kendini etme fırsatı verir. Masallarda sembolik dilin kullanımı, okurun kendi metaforunu tasarladığı evrene dönüşür. Masalların efsunlu yapısı onlara ait arketipik kültür kodlarını, imge semboller vasıtasıyla açığa çıkarır. Çalışmada somut anlamlar dünyasından alınan “kabuk” metaforu, masallardaki soyut anlam dünyasının tespiti için kullanılır. kavramıyla örtüşen sembol değerler düzlemi, temsili dünyanın ardındaki özü görünür kılar. Metnin yapısını kuran araç malzemenin nasıl seçildiği, imgelerin altında öznenin inşasında hangi ideolojilerin yattığı; değerlendirmeye Kırmızı Başlıklı Kız, Uyuyan Güzel, Külkedisi Pamuk Prenses masalları üzerinden hale gelecektir. Böylelikle masallarda kabuğu oluşturan öğelerin kavramsal okunduğunun ortaya konulması, bu tanımını, anlamını kapsamını güncel söylemler içindeki yerini saptamak, çalışmanın odak noktasını oluşturur. 
 Anahtar Kelimeler: Kabuk, masal, metafor,